چه وقت یک بدهکار مدعى سقوط بدهى می باشد؟

ماده ٢۶۴ قانون مدنی:
تعهدات به یکی از طرق ذیل ساقط میشود:
۱- به وسیله وفای به عهد.
۲- به وسیله اقاله.
۳- به وسیله ابراء.
۴- به وسیله تبدیل تعهد.
۵- به وسیله تهاتر.
۶- به وسیله مالکیت مافیالذمه.

اما یک مورد در فقه امامیه هم هست که موضوع ماده ۵١ قانون مدنى است ؛
بند دو ماده ۵١ قانون مدنی :
تلف موضوع حق انتفاع را موجب زایل شدن حق انتفاع میداند.
(تلف مورد معامله )
در نوع ششم سقوط تعهد اشاره اى گنگ به انتقال تعهد میشود؛
در انتقال طلب اما ،تعهد سابق از بین نمی رود و طلبکار، حق و طلب خود را که جنبه مثبت تعهد می باشد به دیگری انتقال می دهد که در این صورت، رضایت مدیون شرط تحقق آن نمی باشد.
اینجا یک داین عمل انتقال را انجام داده یعنى طلبکار ؛
پس مدیون نمیتواند دین را از خود به دیگرى منتقل کند.

ماده ٢١٨ اصلاحى ١٣٧٠ قانون مدنى درباره معامله باطل به قصد فرار از دین نظریه جالبى دارد؛
ماده ٢١٨ قانون مدنى :
هرگاه معلوم شود که معامله با قصد فرار از دین بطور صوری انجام شده، آن معامله باطل است.

ماده ۴ قانون محکومیت های مالی:
در صورت علم طرف معامله به انگیزه فرار از دین، طلبکار می تواند عین یا مثل و قیمت آن را از اموال انتقال گیرنده استفاده کند.