مستندات: ماده ۱۵ قانون حمایت خانواده

شماره دادنامه قطعی :
۹۳۰۹۹۸۰۲۰۰۳۰۰۸۴۸
تاریخ دادنامه قطعی :
۱۳۹۴/۰۲/۳۱

رأی خلاصه جریان پرونده

در تاریخ ۱۳۹۳/۰۵/۲۸ خانم گ. الف. و آقای م. ر.پ. به وکالت ازخانم م. ک. فرزند م. دادخواستی به طرفیت آقای م. ح. فرزند ح. به خواسته تنفیذ طلاق به استناد دلائل و منضمات دادخواست تقدیم محاکم عمومی تهران نموده و توضیح داده موکله در تاریخ ۱۳۸۱/۰۳/۲۰ به زوجیت دائم خوانده درآمده و پس از چند سال نامبردگان محل زندگی خود را به کانادا منتقل نمودند متعاقب ایجاد مشکلات متعدد زوجین به دادگاه عالی – دادگاه خانواده ( نیو مارکت) در کشور کانادا مراجعه و دادنامه طلاق در آن دادگاه صادر می گردد که در دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی ایران – واشنگتن تأیید گردیده است لذا با عنایت به مراتب مذکور و به استناد ماده ۱۵ قانون حمایت خانواده صدور حکم مبنی بر تنفیذ دادنامه صادره از دادگاه عالی کانادا را مستدعی شده اند رسیدگی به شعبه ۲۳۳ دادگاه خانواده تهران ارجاع گردیده جلسه دادگاه در مورخ ۱۳۹۳/۰۷/۲۲ با حضور وکیل خواهان تشکیل گردیده وکیل اظهار داشته عرایض به شرح لایحه ای است که تقدیم گردیده با این توضیح که زوجین در دادگاه خانواده کانادا از یکدیگر جدا شده اند ولی صیغه طلاق جاری نشده است لازم به ذکر است که زوجین به مدت چهار سال است که جدای از یکدیگر زندگی می کنند لذا درخواست تنفیذ حکم طلاق صارده از دیوان عالی عدالت کانادا را دارد دادگاه بااعلام ختم رسیدگی طی دادنامه شماره ۱۱۳۶ مورخ ۱۳۹۳/۰۷/۲۹ در خصوص دعوی خانم م. ک. با وکالت مع الواسطه آقای م. ر. ح. و خانم گ. الف. به طرفیت م. ح. به خواسته تنفیذ طلاق صادره از شعبه دیوان عالی عدالت خانواده او نتاریو که مورد تأیید سفارت جمهوری اسلامی ایران نیز قرار گرفته است با توجه به محتویات پرونده و اظهارات وکیل مبنی بر اینکه زوجین در دادگاه خانواده کانادا از یکدیگر جدا شده اند ولی صیغۀ شرعی طلاق جاری نشده است لذا اگر چه دادنامه طلاق صادر شده است اما زوجین نسبت به اجرای صیغۀ شرعی طلاق اقدام ننموده اند و از طرفی رعایت احوال شخصیه ایرانیان مقیم آن کشور توسط دادگاه خانواده او نتاریو نگردیده است لذا دادگاه دعوی خواهان را وارد ندانسته و حکم به ردّ دعوی صادر و اعلام می نماید وکلای خانم م. ک. از دادنامه فوق الذکرتجدیدنظرخواهی نموده و شعبه ۲۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران نظر به اینکه متقاضی طلاق به موجب دادنامه مورد اشاره زوج بوده و اجازه طلاق با تقاضای مشارالیه صادر شده است با تقاضای زوجه قابل تنفیذ نبوده لذا تجدیدنظرخواهی را وارد ندانسته و ضمن ردّ اعتراض طی دادنامه شمارۀ ۰۰۸۴۸ – مورخ ۱۳۹۳/۰۹/۲۴ دادنامۀ تجدیدنظرخواسته را نتیجتاً تأیید می نماید در این مرحله وکلای خانم م. ک. در فرجۀ قانونی از دادنامه اخیرالذکر فرجامخواهی نموده و در لایحه فرجامی عنوان نموده اند دادگاه بدوی نظر به عدم اجرای صیغۀ شرعی طلاق مبادرت به صدور حکم رد دعوای موکل نموده در حالی که جای صدور قرار رد دعوا بوده و دادگاه تجدیدنظر با این استدلال که متقاضی طلاق خارجی زوج بوده و با تقاضای زوجه قابل تنفیذ نمی باشد که صحیح نیست زیرا اولاً عمومی و اطلاق ماده ۱۵ ق حمایت بیانگر تکلیف دادگاه در بررسی احکام مذکور و لزوم اظهارنظر ماهیتی می باشد نه شکلی ، ثانیاً با دقت در مقررات قانون مذکور لزوم طرح دعوای تنفیذ از جانب شخصی که متقاضی طلاق خارجی بوده مستفاد نمی گردد و از آنجائیکه حکم دادگاه خارجی پس از صدور نسبت به اطراف دعوا لازم الاتباع می باشد لذا هر یک حق درخواست تنفیذ دارند و از طرفی حسب اظهارات موکل زوجین چندین سال است که مفارقت جسمانی دارند و موکل از عدم حضور زوج جهت اجرای صیغه در عسر و حرج است و رها شدن بانویی جوان آنهم در سرزمینی بیگانه و عدم اجابت خواستۀ شرعی و قانونی او موجبات مشقت و سختی او را فراهم نموده است لذا درخواست نقض دادنامه فرجام خواسته را نموده و پرونده پس از طی مراحل قانونی به دیوان عالی کشور ارسال و رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای جعفری عضو ممیز و اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رأی میدهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور

از ناحیه فرجامخواه اعتراض موجه و مستدلی که نقض دادنامه فرجامخواسته به شماره ۱۵۹۲ – ۹۳/۹/۲۴ صادره از شعبه بیست و ششم دادگاه تجدیدنظراستان تهران را ایجاب نماید به عمل نیامده است و ایراد بر دادنامه از حیث رسیدگی و استدلال و رعایت تشریفات دادرسی در حدی نیست که موجب نقض گردد علیهذا دادنامه موصوف خالی از اشکال و ایراد مؤثر تشخیص و نتیجتاً ابرام می گردد. رئیس و مستشار شعبه ۲۳ دیوان عالی کشور
یعقوب انصاری – موسی جعفری