قانون نگهداری سگ در آپارتمان

در نظام حقوقی ایران، همانند سایر نظام های حقوقی، برای آن که عملی جرم تلقی شود، بایستی در قانون، جرم انگاری شده باشد. این امر بدین معنا است که مجازات عمل شخص مرتکب، تنها در صورت پیش بینی قانون گذار، امکان پذیر می باشد. بنابراین، اگر بخواهیم بگوییم که نگهداری سگ در آپارتمان، جرم تلقی می شود، در ابتدا، باید ببینیم در قانون جرم انگاری شده است یا خیر و قانون نگهداری سگ در آپارتمان چه می باشد؟
 در پی افزایش نگهداری حیوانات خطرناکی، همچون سگ در آپارتمان ها، در سال های اخیر، قانون گذار دست به اقداماتی زده است. با این توضیح که در آبان ماه سال ۱۴۰۰ طرحی، با عنوان طرح صیانت از حقوق عامه در مقابل حیوانات مضر و خطرناک، در مجلس شورای اسلامی، مطرح گردید. در این طرح، ماده ۶۸۸ مکرر با ۴ بخش تصویب شد و این مواد به قانون مجازات اسلامی ( کتاب پنجم تعزیرات) الحاق شدند.
به موجب ماده ۶۸۸ مکرر ۱ قانون مجازات اسلامی: “واردات، تولید، تکثیر، پرورش، خرید و فروش، حمل و نقل و گرداندن، اعم از پیاده و یا با وسیله نقلیه و نگهداری حیوانات وحشی، نامتعارف، مضر و خطرناک، از قبیل: کروکودیل (تمساح)، لاک پشت، مار، سوسمار، گربه، موش، خرگوش، سگ و سایر حیوانات نجس العین و میمون، ممنوع می باشد و هر یک از مرتکبین، به جزای نقدی معادل ۱۰ تا ۳۰ برابر حداقل حقوق کارگری (که سالانه توسط دولت و اتحادیه های مربوطه، تعیین و اعلان می گردد) و نیز ضبط حیوان مربوطه، محکوم می گردند.”
بنابراین، در این ماده قانونی، نگهداری سگ به عنوان یک حیوان نجس العین، ممنوع اعلام شده و برای آن، مجازات تعیین شده است. همچنین، به موجب اصل چهلم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: ” هیچ‌ کس، نمی‌ تواند، اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.” لذا، اگر نگهداری سگ در آپارتمان، سبب شود که به دیگر همسایگان ضرر وارد شود، با توجه به این اصل از قانون اساسی، می توان نسبت به آن اعتراض نمود.