موسسه حقوقی و داوری عدل پویان زرین قبول انواع پرونده های حقوقی و داوری
هدف از ارجاع دعوا به داوری حل مسالمت آمیز اختلاف است و در حالی که داورها حق صلح و سازش داشته باشند ، بدیهی است که باید از این حق حداکثر استفاده را در جهت خاتمه بخشیدن به اختلافات بنمایند .
کما اینکه در ماده ۴۸۳ قانون آیین دادرسی مدنی نیز مقنن این امر را متذکر شده است : در صورتی که داوران اختیار صلح داشته باشند میتوانند دعوا را به صلح خاتمه دهند ، در این صورت صلح نامه ای که به امضای داوران رسیده باشد معتبر و قابل اجراست.
اکنون این سؤال مطرح میشود که اگر طرفین اختلاف به داور حق صلح و سازش داده باشند و با تفویض چنین اختیاری به او حق هرگونه اعتراض را از خود سلب کنند ، آیا میتوانند هرکدام بر حسب مورد نسبت به نظریه داور اعتراض کنند و چنین اعتراضی پذیرفته است یا خیر؟
در پاسخ این سؤال اداره حقوقی وزارت دادگستری به شرح زیر اعلام نظر نموده است : تعیین داور با حق صلح و سازش مانع از این نیست که در ظرف مدت قانونی به رأی داور اعتراض شود و ماده ۶۶۵ قانون آیین دادرسی مدنی سابق(۴۸۹ جدید) شامل موردی هم که داور حق صلح و سازش داشته است می شود و داور را نمی توان مصدق محسوب داشت.
