اگر موارد رد داور پس از آنکه از سوی طرفین (نه از سوی قاضی) به داوری انتخاب شد حادث گردد تکلیف داوری و داور چه خواهد بود؟

 باید گفت که اولاً رد داور به معنی خاص فقط ناظر به جایی است که قاضی داور را بدون تراضی طرفین برگزیده باشد و قابل توسعه مفهوم و اعمال در غیر از این موارد نیست. ثانیاً برابر اصول و موازین کلی دادرسی و نیز داوری، مرجع رسیدگی به ادعای رد داور در مواردی که داور با تراضی طرفین تعیین شده، خود داور است نه دادگاه و ثالثاً حدوث دشمنی یا اختلاف یا قرابت بین داور با طرفین اختلاف یا یکی از آنها پس از انتخاب داور، موجبی برای سلب صلاحیت داور نخواهد بود. صلاحیت داور با تراضی طرفین به انتخاب او و با قبول داوری از سوی وی شروع می شود و صرفاً با صدور رای داوری از سوی وی یا در موارد مصرح در قانون آئین دادرسی مدنی به پایان می رسد و در قانون آئین دادرسی مدنی تصریحاً یا بطور ضمنی حکمی دال بر امکان رد یا حتی عزل داوری که با تراضی انتخاب شده در صورت حدوث موارد رد وجود ندارد. رابعاً برابر ماده ۴۷۲ قانون آئین دادرسی مدنی عزل داوری که با تراضی انتخاب شده فقط با تراضی میسر است و این بدان معنی است که حتی از دادگاه هم نمی توان درخواست عزل داور بدلیل حدوث موارد رد را نمود. خامساً چون داور در مقام و منصب حاکمیتی برای رفع اختلاف و فصل خصومت قرار نگرفته و فردی است منتخب طرفین برای رسیدگی و رفع اختلاف در امور مدنی و چون داوری،نهادی است که ذات مردمی و غیر دولتی و البته چهارچوب قانونی دارد و در امور مدنی که در بسیاری موارد غیر آمره و قابل توافق هستند جریان پیدا می کند و چون محدودیتهای رسیدگی و حدود صلاحیت داوری و موارد رد و عزل داور در قانون آئین دادرسی مدنی و مقررات قانونی تصریحاً مشخص شده و رد داور منتخب با تراضی طرفین، بدلیل حدوث نفع شخصی در دعوی یا حدوث قرابت با طرفین دعوی یا حدوث اختلاف با طرفین دعوی پس از انتخاب بعنوان داور، بصورت ضمنی یا تصریحی پیش بینی نشده بنابراین پس از آنکه طرفین داور را با تراضی انتخاب کردند، رد داور بدلیل حدوث قرابت شخصی یا اختلاف با طرفین یا وجود منافع شخصی برای داور در دعوی مفهوم ندارد.